Şair Sevişmesi

bu gece de uyku tutmadı
hoş ne zaman tuttu ki
hanidir tutkulu bir yalnızlık sevişmesi benimki...

nedense apollon da uğramadı yamacıma
imgeler boynu bükük piç gibi kaldı kapımda

biraz okuyayım dedim...
-laf aramızda
kendi sesimden sıkılmıştım bu ara-

baktım kitaplıkta yan yatmışsın
günü gelince okunmak için
gelişigüzel bırakılmışsın

günü bugünmüş demek
uzanıp yatağıma
ne yazmışsan okudum
tek
tek
seni nasıl farketmediğime
hayret ederek

anaa dedim erkek versiyonum
bir uçanla
bir kaçan kurtulmuş
ve her finalde
yalnızlıktan dem vurulmuş
ilahi şair
gözümüzü toprak doyursun...

kitabı kapattığımda
ikimizi birlikte düşündüm
hayal bu ya
eski ve yeni başkentler
kanımca kader birliğine müsaitler
başkaca da birlik bulamadım
eh bununla idare ediver



hani dedim şöyle
akşam mahmurluğu çökse
mavi panjurlu
defne kokulu evimize...
sen şiir demlesen
ben kurgu örsem
hülyalı bakınca gözlerine
kör topal da olsa
bir aşk görsem...

sabit tecrübelerimizi çitlerken
huşu içinde
zapladığımız an'ları seyretsek
kelime vizyonunda...

sıkılsak sonra
güneş yorulduğunda

damıttığımız yalnızlıkları çıkarsak
mahzenlerimizden
az biraz da meze koysak
süzdüğümüz felsefi söylemlerden
şöyle kallavi bir masa kursak

kısa kısa söyleşip
uzun uzun sussak
dolanıp hüzün bağlarında
şiirin dibine dalsak...
sen edip desen
ben nazım
sabaha kadar
içip
içip
tartışsak


nihayet attila'da halleşip
barışsak
toplumcu gerçekçi yatağımıza
ikinci yeni adımlarla yollansak...


eşeylisini öğrenmiştim
çok önce
taa ortabirde
adı farklı söylense de
sağlaması hayatın içinde
her yerde...
halkalı
imzalı
sevgi ve aşk boyalı hem de...

kalmışsa eğer
hala bir yerlerde
tedavülde
düzeylisini görsem diyorum
gelmişken otuz yedime