Şair Yalnızlığı

Bir acemi şair yalnızlığıdır,
İçimi tir tir titreten...
Yakamoz sulardaki mavi düşlerimdir,
Her gece içime düşen..
Gözyaşı süzülüşü gibi,
Ilık ,sessiz ve içten...
Derin iç çekişleriyle,
Aşka tutsak bu ince beden..

Doğuyorken yeni gün,
Hasret dağının zirvelerinden,
Sallıyorum ellerimi peşinden,
Doğan güneşle buhar olan,
Gece düşlerimin...
Sığınırken gecenin mum kokan gölgelerine sözlerim,
Kızııl şafaklara göz kırpmakta,
Yorgun gözlerim...

Yine en şaşkın bakışlarımdayım,
Bu gece...
Yitik bir vefasız sevginin ardından..
Sevdam, kaderime yazdığım,
Martı çığlıklarımın esaretinde..
Bu akşam da yine,
Sırnaşıp, olmayacak yeni bir düşe,
Sevda türküleri söyledim,
Masamdaki sarhoş şişelere...

Silkelerken dolunay yeryüzüne,
Havada aslılı kalmış tüm sevda şiirlerimi,
Tünüyor virane gönlüme,
Yalnızlığın nar ekşisi demi..
Aheste bir sabah meltemi,
alıp götürüyor taa uzaklara,
Son yazdığım şiirimin bestesini..

Ve, sarıyor aniden,oynak bir gırnata coşkusu,
Tüm kıpırtılarını yüreğimin..
Savruluyor, bir tutam acı gülüşle karışık umut,
Güneş yanığı tenimden...
Acemi şair yalnızlığıdır
İçimi tir tir titreten,
Yakamoz denizli mavi sevişme düşleridir,
İnsani şair eden...