Şairhoş

Bırak yüreğini
Kırılsın dünya
Senli düşler batıyor
Ne zamandır ayaklarıma

Karanlık!
Yelleyip durma
Efkardır başımda dönüp duran
Ölümlü dünya
Kara haber emzirmedi ya
Bunca mana


Ha sek acılarım çarptı beni
Mesaimi çalalı beri
Gece yürüyenlerle yürüyorum
Neden mi böyle çemkiriyor-um
En son ne zaman vurdu tepeme
Öğle güneşi
Sahi ne zamandı
Bilemiyorum

Neydi adın
Ney bi çalgıydı yahu
Neyse cebimden düşmüş yalnızlığım
Ayıp ettin yoksa
Bütün acılarını şuracıkta bozardım

Eriyince tadı çıkmıyor soğuk esprilerin
Ama zihnim
Buz kestin

Uyu dedi doktor üç öğün
Uykusuz karınla
Yat zıbar
Saçmalama

Aman kime ne
Hem ne kıytırık bir reçete
Ne olacak sanki
Sonsuzlukta
Vakit ten çok ne var ki

Kar tutmuş kaldırımlarda
Silik adımlar bıraktım
Şehrin ışıkları vurdu üzerime
Elim mahkum
Er geç kaybolacaktım

Şurdan bir ömür uzatsana
Üstü kalsın
Kızma, kızma kardeş
Dolmuş bu
Madem bindin sıkışacaksın


Ellerim yoruldu, tutunamıyorum
Çözülüyor tek tek parmaklarım
Atsam yükümü nem kaldı
Bir göbek kordonum vardı
Onuda doğduktan sonra
Kundağım da bıraktım

Ahh ahh
Bu gece çok içmiş kelimeler
Ser-siliyor sokak başı tümceler
Özneyi de vurmuşlar duydunuz mu
Yüklenmiş yüklem can havliyle
Nereye mi gitmişler
Sahi nereye
Dolaylı tümleç
Susma de hele

Neyse ben kaçar,
Kaça kaça gelmedim ki
Kaça kaça gideyim
Kaça gideyim
Sahi kaça giderim
Gider yapmıyım
Neyse müsadenle
Gideyim

Kal deme sende
Helal! kal deme
Kalmamı isteyen
Zaten yok ki be
Giderim ben de
Gittim ben hayde