Şairin Son Sözleri / Kalemdaşa

(Kalemdaş'tan)

Bağışla...
Bu ziyaret kısa sürecek
Kalemin yok...
Kelimeler tükenecek
Bakma bana öyle, kalemdaş
Yoksa, gözyaşları hissiyatleşecek.
Bağışla...
Bu ziyaret kısa sürecek
Fakat;
Son şiirin bu döşekte söylenmeyecek
Bitmeyecek...Dinmeyecek...


(Son Sözler)

Üzülme...
Vaktin bu azizliğine
az sonra gidebileceğime...
Unuttun mu Kalemdaş?
Aynı kalem farklı ellerle
yazarken benzer yürekle
razıydık her halde
kaderin her cilvesine...
Hakketen ağlamadık doya doya senle
şöyle sövüp her heceye
yazılan her şiire
ağlamadık hiç senle!
Şimdi tam zamanı dost,
ağlamalıyız bence!
şöyle buruk buruk
ve sessizce...

Üzülme...
Şöyle bir yaklaş, yanaş
Yığılma iskemleye böyle
Şurada bir kağıt
ve bir kalem olacak.
Dur bi bakayım
Son sözler neler olacak?

Ahh!
Yaralarım derin, uzanamadım.
Bir yardım etsen makbul olacak.
Ellerde dermanda kalmadı
bir kaç cümle yazacak...
Yaz bakalım Kalemdaş
belkide son şiirim yarım kalacak!
Şimdi yürek son defa
ellerinden akacak.
Muhtemel az sonra
son defa atacak.

Yari görmek isterdi bu gözler.
Belkide dudaklar son bir nefes daha
dudaklarından alacak.
Aşk bu dünyada en çok
ona yakışacak.
ve ben en çok ona
yakışır dur-a-ca...

Ahh!
Geldiler kalemdaş!
Haydi biraz müsade ver
Sana zahmet son sözleri
Sevgilinin önüne ser.
Karanlık çağırır şimdi,
Kalemdaşın artık,
Elve-da-a de-r....

Aralık- 2012
Ankara