Şairin Vedası...
Aklım sende kaldı dün gece
Ay'ı gördüm ona sordum sesizce
Sustu....bulutlara saklandı gizlice
Yıldızlar ise gökyüzünde pür neşe
Rüzgara rastladım köşe başında
Usulca sokulup girdim bağrına
Hasret ve hüzün kokuyordu doruklarında
Meğer oda ağlıyormuş derin ve usulca
İlerledim taşlı ve dar sokaklarda
Önüme baktım seni gördüm karşımda
Ruhsuz ve duygusuz karışımında
Elimi uzattım...kalakaldım
Ben senden cevabımı coktan aldım
Her bakışın bin satır gibi yüzümü parçalıyor
Evet şimdi yar benden kurtuluyor
Her bir mısrada kelimeler can çekişiyor
Bilesinki şair sana veda ediyor........
pffff...yazddım zaman kendımı verememısım ...
kusura bakmayınn🙂