Şairler Dedim

hem içinde hem dışındayım

tabutun

omuz veriyorum kendime

biraz sevap alayım ölümümden

ne kadar da hafifim öyle

ne güzel şey bir an bile karanlığı unutmak

hüzünlü uçurtmalarda göklere uçmak

başıma üşüşmüş gözü yaşlı şiirlerim

itiş kakış sıraya girmiş heceler

kim okur ki telaşında boyunları

ölüm kol geziyordu yüzlerde

bir şey diyemedim

ağaçlar bir çırpıda dizi dizi

dal dal, yaprak yaprak,

iğne iğne tabutumun altındalar

gözleri ufka dikilmiş zeytinli bayrak

geride bıraktığım

ben ölmüşüm ne çıkar

toprak bir sevin bir sevin

kucak açmış

gelişime

bir sayfa bıraktım aç ölmesin çocuklar

hep topal bir karıncayı sevmişimdir

cemaatin arasında o da var

sırtüstü dönmüşlüğünü bildiğim

kaplumbağa da

gurbetten denizden dağlardan dönmeyen bağrı yanık

garip türkülerde gelmişler

mendil sallamaya

artık kim içlenir kim ısıtır

kim bağrına basar diyorlar

şairler dedim

05/08/2020 yağmur...