Şairler Gizli Ağlar

Duygusuz sanılmasın, gönül insanı onlar,
Başkasın bilemem de, şairler gizli ağlar.
Mısralara döktüğü her satır yürek dağlar,
Şiirde gülse bile, şairler gizli ağlar...

Kirli duygu-düşünce, akmaz onun arkında,
Dönmeyen anlayamaz, edebiyat çarkında,
Öyle yazar ki şair, kendi olmaz farkında,
Şiirde gülse bile, şairler gizli ağlar...

Asla boşa geçirmez, avamca zamanını,
Üslubu ile yazar, ilhamlı her anını,
Kulak veren işitmez, şairin isyanını,
Şiirde gülse bile, şairler gizli ağlar...

Sanmayın her mısraya drama, ağıt katar,
Çoğusu Eyyüb gibi derdi içine atar,
Her çilesini yazsa inanın göze batar,
Şiirde gülse bile, şairler gizli ağlar...

Hele bir yer edinin, yazın dünyalarında,
Kaybolur gidersiniz, öksüz anılarında,
Kötü günde kimseler yok ise yanlarında,
Şiirde gülse bile, şairler gizli ağlar...

Hece hece akıtır, kalemden göz yaşını,
Sırrına ermeyenler, anlamaz telaşını,
Size tebessüm edip, çatmasa da kaşını,
Şiirde gülse bile, şairler gizli ağlar...