Şairler Vedaları Şiirle Yapar.. / Bir Veda Şiiri Borcum Olsun

Şair; Her sözü şiirle dile getirir
Gelmeyenler ise tam bir muamma tam bir bilmece.
Evet Şairler vedaları şiirle yapar,
Hep bırakılan olmuşken hangi şair bırakır da gider..

Onca söz aklında iken bir veda akşamında
Hiç birini söyleyemezsin yüzüne oysa
Yüz yüze gelirsin sana veda naraları atılırken
Sen yalnızca susmalara kalırsın..

Sonra gecenin bir anında, herhangi bir saatinde
Geçmişse eline bir kağıt bir de kalem
Titrek kaleminle, gözyaşı damlalı kağıdınla vedanı yazarsın..

Şairsin dedik ya yalnızca yazmakla kalırsın
Yazdıkların kalır sadece kağıdında
Gerçeğini o yaşatır sana
Sen yazar kalırsın o söyler gider yaşatır...

Hiç bir Şair veda yazmak istemez aslında!
Yazdırılmaya itilir, zorlanır, mecbur bırakılır
Hani içini dökmek isteğin en yakın arkadaşın misali
Kelimelerin seni dinler, kıtaların seni anlar
Yazarsın bir veda şiiri içimi döktüm derken, içini kanatırsın
Kaleminden mürekkep yerine bu kez kan damlar
'Onunla tertemiz açtığım sayfa' Dediğin hayata;
Bu kez evet bu kez veda sözleri o sayfayı karalar

Kıyamaz sın veda ederken bile kıyamaz sın
Beddua diline gelir ama kağıda gitmez!
Çok kızarsın ama belli edemezsin
Hiçbir kızgınlık cümleni şiirine dökemez sin
Sonra yine kendine kızarsın..

Veda ederken bile onun iyiliğini düşünürsün
İyilik dileklerini kendinden alır ona bahşedersin
Kötülük dilemez sin aklından bile geçmez
Çünkü sen Şair'sin..

Şiir güzelliğinde sevmişken
En güzel şiirlerini ona adamışken
Son şiirinde ona haksızlık edemezsin..

Kimi bırakır gider,
Kimi ulu orta veda sözlerini söyler
Herkes kendine yakışanı yapar!
Ama Şair'ler vedaları şiirle yapar..



(Sana yazdığım tüm şiirlerim hatırına)
(Bir Veda Şiiri Borcum Olsun sana)