Şakayık Yolu

Ölürsem adaya gömeceklermiş beni

Sıra sıra adacıklanacakmışım

Yabani şakayıklar gülücükler fırlatacakmış adıma

Benim için semayı turlayacakmış şahinler

Bütün Sivas duyacakmış selamı

Yıllar önce Cibali sahilinde görmüştüm bu rüyayı

Eski bir cami minaresinin balkonundan yayılıyordu

Mikrofonsuz sabah ezanı

Müezzin adımı söyleyecek sandım

Karanlığın içinde göz göze gelmemek için

Ölümümden kaçtım

Sabah olunca Balat civarında dolaştım

İstanbul'un kalabalığı tekliğimi sorguluyordu

Ayrılıkları kurşunluyordu gökyüzünde martılar

İlk defa bir şey almaktan vazgeçip

kurşun askeri oynuyordu sokaklar

Masmavi suların telvesinde

Dibe çökmüşlüğüm

tarihi aradı Haliç' te

Surların içinde büyüttüğüm gençliğimin

duvarlarla sınanışı sonra

Cibalikapı' da eski bir balıkçının çıkınındaki 

yırtık ağa takıldı yüreğim

Hayatı örerken örülmüşlüğüm battı suların dibine

İçimdeki telvede bulmuştum kaybettiğimi

Arkeolojik bir değeri olmalıydı muhakkak hislerimin

Bir su altı batığı gibiydim

Yıllar sonra Galata Kulesinden uçarken görmüştüm Hezarfen' i

Sadi'nin sözleri çınladı kulaklarımda

Ben kanatlarımı yakalı tam on iki yıl olacaktı Ocak onda

Yüreğimi satıp Allah'a, üşüyen bir burun almıştım

Artık ölümden korkmuyordum

Adada güzel şarkılar türküler söylenecekmiş

Ben ölürsem bir fener alayı eşlik edecekmiş yabani şakayıklara

Oyy Sivas elleri

Adadan adaya bir göç hikayesi

Yukarı Tekke' de çalınır gidenlerin son teli

Son sazın o son teli gibiyim

Yani yine de ölesiye neşeliyim

Keyfime gıcır bir selam göndermiş Ermeni Karnik

Cenazeme o da gelecekmiş

Sonra Rum Dimitri

Kırmızı tuğlaları dökülecekmiş şehrin o gelirken

Ahh ki ahh Dimitri bir bilsen 

Şimdi ne kadar çok ayrıştık

Yazmasaydım hatırı kalırdı yetmiş iki milletin

Biri bine bölerken sanki hepimiz

Birbirimize düşman gibiyiz

Uyandığımda hala Zeyrek yokuşunu tırmanıyordum

Aşık Veysel' den türküler mırıldanıyordum

Ölürsem 

Çok seveceklermiş beni

Şakayık yoluna sereceklermiş

Ağır ağır ve sevgiyle 

Büyüttüğüm çiçeklerimi