Sakın ... Sakın

Sakın , tutunma kirpiğime hayat
Öylesine yorgun ki yaşlardan ...
Umut kırılmalarından ...
Ve çığlıklardan !

Sakın , dokunma duygularıma hayat
Öyle boğum ki acılardan ...
Yıkıntı hazanlardan ...
Ve infazlardan !

Kaskatı kesilmiş gecelerime esme sakın
Kalın bir düğüm at yıllarıma
Mevsimleri es geç
Çünkü dağları yüreğimde saklarım ben
Buzul gölgelerde sabahlarım
İstersen ... bu yüzden
Mavileri yudumlayan ufukları seç sen
Hani , göğün en ışıklı olanından .

Sımsıkı sarıl bulutlara
Bir ateş yak ufkun sıfır noktasına
Dumanında tütsülen alevlerin
Soyun tüm yorgunluğunu
Ama , sakın yanılıp da dolaşma yeniden ...
Kırık dökük yollarımdan .

Hem vazgeç istersen artık
Benimle bu kadar uğraşmaktan .

Karanlığıma çoktan noktalar koydum ben
Erittim buzullarımı
Yeni hazanlar çizdim geleceğime
Ve bilsen nasıl da sıkkınım ...
Şu yarım yamalak baharlardan .

Sana uğurlar olsun hayat
Çekil ayağımın altından ...

Bak , güneş pırıltılarıyla doğmakta uzaklardan !

( Kara bulutlarını kaldır ... kaldır artık aradan ! )