Şampiyon

değiştin dedin

evet senden sonra bir hayli değiştim

ben'dim sen oldum

sen hala ben'lerde turlarken

ben biz'lerde haylice koştum

varılacak en son noktaya vardığımda sen yoktun

sen'siz bir "biz"i ödül bilip kolumu kaldırdım

kazananı olmayan bir şampiyonluktu yaşadığım

alkışlar sustu, tüm yüzler şaşkındı

etrafımdaki herkes dağılmaya başladı

koskoca bir salonda tek başımaydım

sonra yankılanan çığlıklarımı duydum

bu bir kabus olmalıydı

evet...gözlerimi kapadım...

bir...iki...üç...ve açtım

sen yoktun...belki de hiç olmamıştın...

hayali bir karakteri sevmekten yoruldum

"biz" romanını yarıda bırakıp

odanın kapısına bir kilit vurdum

korkma...kapıyı açamazlar

anahtarını gözyaşlarımın denizine attım...

4 Ağustos 2011 (01:30)