Sana Doğru

Solgun yapraklar düşer
buz yangını akşamlarına ömrümün
üşür gözlerimde mavi düşler
bir çocuk hıçkırır içimde
gözyaşları donar kalır benliğimde
hatıralarla beraber
karanlık çıkarken semaya doğru ağır ağır
bir yıldız belirir öteden
diner acısı yapraksız ağaçların
bir yol açılır sana doğru
sürüklenir bedenim peşinden
ısınır damarımda kan
çözülür kalbimin buzdan sarkıtları
batmayan güneşim olursun birden
böylesine dardayken zordayken...