Sana Gözlerim Kal Diyor..!

Sana gözlerim kal diyor
Bir külçe yığını ellerim
Dağ bedenim,emelim
İçin için inleyen yüreğim!.

Ama sen hâlâ şarkı mırıldanıyorsun
Kan kırmızısı dudaklarından serperek kelimeleri
Aldırmaksızın sessizce çevrende dolaşan yalnızlığına
Ömrüne benzeyen gülleri suluyorsun.?!

İstiyorum sana yıldızlardan bir demet yapayım
Gözlerin kadar ışıltılı ve renkleri can
Gümüş çerçevedeki mehtaba aldırmaksızın
Bir bakışa sığdırmaya çalışıyorsun hatıralarımızı..

Ben sana kal diyorum;
Uzakta tebessüm eden hayaline belki
Bak !ketum bir tufanına gark olmuş gibi
Yalnızlığın yığılıyor üzerimize kulaklarımızı sağır eden çılgın türküsü.

Bir lav olup yakıyor sinemizi ,baht olan özümüzü
Uyanırken içimizde gün gibi badı sabah..
Akıyor damarlarımızda değişmez melankoli zaman,
ah o gül bahçelerine esiyor yine bildik tufan.

Unutmuşçasına güneşin uysal sıcaklığını
Düşüyor bir alev gibi ardı ardınca yürek yakan kelimeler ruhuma
Ah içime katran gibi düşen çılgın şiirler
Kanatların hangi gökyüzünde can buluyor kim bilir ?



95/kısmen düzenleme09/istanbul