Sana Kimseyi Benzetemedim

Ne bir şiire,

Ne bir şehre,

Ne de bir insanın bakışına…

Sen başkaydın.

Sana bakmak,

Bir yerlerde kırılmış çocukluğuma sarılmak gibiydi.

İçim susarken bile

Seni düşündüğümde

Bir şey konuşuyordu içimde,

Sessizce, çok derinden.

Ben seni,

Hiç söylemeden,

Kimseye anlatamadan,

Yalnızca kalbimle sevdim.

Çünkü bazen sevgi,

Ne bir söz ister

Ne de bir karşılık…

Sadece kalır.

İçinde bir sızı gibi,

Bir dua gibi…

Ben seni affede affede sevdim.

Gitmelerine rağmen,

Kalıyormuşsun gibi