Sana Sarılmak

annem alnımdan öpüyor
belki son günlerim
acı soslu
kan çanaklarına batırılmış gözlerim

mırıldanırken sabah kuşları
tozlu merdivenlerden çıkarım
basakmaklarda yenmiş bir gofretin
buruşturulmuş yaldızlı kâğıdı
sana çikolata kokulu mektuplar yazarım

bir bok sineği konar omzuma
hüzünlü tüylü ayakları titrer
tarihlere notlar düşürülürken
sıkılıp uçar gider

insanlar gereksizlerin uğruna
pisipisine ölürlerken
belki seni çizerim
dağılan bulutları bir bir
parmaklarının ucuna
usul usul sererim

tam da güneş batarken
düşlerimde ziyaretime gelirsin
bir tek sana gülerim
sen de kalır bulutlu bakışlarım
korkmadan ölümüme
olta ucunda kırmızı barbun
kahramanlar gibi çekip giderim
...
annem alnımdan öpüyor
yıldızlar kanatlanmış
mutluluktan uçuyor