Sana Seni Anlatmak

Sana seni anlatmak
Sendeki o ben
Ben bilmediğim.

Aynalarda görüyorum
Seni
Bendeki o seni...
Bin bir şey geziyor
Aklın meydanında.
Anlamlı olan anlamsızlaşıyor
Dert tuzağı aklımda
Sular bulanıklaşıyor,
Görünen de görünmüyor.
Haykırdım
Suya, havaya, buluta,
Aklıma...

Sana, seni anlatsam
Sendeki beni görür müsün?
Bilmem, anlar mısın?
Görür mü gözlerin?
Bu ne muamma,
Ne karmaşa.
Biz ne kadar gerçek
Ne kadar mutlak...
Belli olan nedir anlayacak?

El uzanır tutmazsa
Ellerini sende uzat.
Biraz, biraz daha gayret...
Eğer sıkmışsa içini
Seni bir el,
Bırak ben de bakayım.
Dert çok
Derman hiç mi yok?
...
Su duruldu,
Kelimeler buldu mana.
Ve işte
Sana seni anlatıyorum
Duy ve bir daha sorma.
Sen, ben.
Sen, benim ulaşmak istediğimle
Aramda köprü.

Duy, dinle
Her şeyde bir de ben varım
Bak görüyorsun işte
Sisler kalktı varlığımdan.
...
Sen, ben.
Ruhum, bedenim
Ben, sen ise ruhum
Anladın mı şimdi?
O tükenirse ben tükenirim
Işık tükenirse
Sen tükenirsin bende.

Duy dinle
Seni anlatmak
Sende beni anlamak,
Sorgusuz sualsiz
Tek cevaba ulaşmak.


?balaban Kent Şairleri?