Sandık Lekesi 2

Sandık lekesi

Beyaz bir yürekti sana olan sevdam
Her sözü düşlerimde işlenmiş
Her anına şahit bir yürek
Yazdıkça kitaplaşıyor
Yaşadıkça destanlaşıyor
Okudukça vazgeçilmez oluyordu
Gülüşünün ikliminde güneşi görüyordum
Büyüdükçe gözlerin çocuklaşıyordum
Genç kalemimle sana tıraşlıyordum sözlerimi
Ama bir türlü bitiremiyordum seni
Sana olan sözlerim azaldıkça büyüyordun
Bu büyüklük boyumu aşınca ürküyordum
Seni yazım hatalarından yoksun önsözüm kabul ediyordum
Meğer yoksun halim yokluğunu anlatıyormuş
Nerden bilirdim,
Son satır seni alıp giden ifadeler taşıyormuş
Sana olan sayfa sayımı hiç bilmiyordum
Zaten sen sayısal değerlerle anlatılamazdın
Sana olan inancım ayaklarının altında kalınca,
Aldanışlarım aklımın suretinde tavan yaptı
Sen son noktayı koyduktan sonra
İsminin altını renkli kalemlerle çizen yüreğim
Bir çizgi çekti anlatıldığın yürek satırlarıma
Bende kapattım gönül sayfamı
Bir daha açılmamak üzere vedalaştım
Yalnızlığımla el sıkışıp kararttım üstünü
Şimdi annemden kalma bir sandık içinde
Eskiden kalma resimler arasında durmaktasın
Artık her günün gecesinde açıyorum gönlümün kilidini
Sayfasını aralamadan bakıyorum
Seni benden ayıran kaderimin alın yazısına
Ve her gecen gün biraz daha anlıyorum
Üzerindeki zamanın izleriyle
Gönlümde bir sandık lekesi oluverdiğine...