Sanduka

Gecenin karanlığına saklı gölgeler
Ne hükmü vardır ışığa, ne tahammülü
Aç kurt sürüsüne vurgun tüm düşünceler
Bir yalnız akşamüstünün eski eylülü

Yaşlı kafa kâğıdına sendrom sarılmış
Kalabalığınca yalnız bütün yıldızlar
Hayalsizlikte ümitler aranır olmuş
Pınar başında bekleyen hayali kızlar

Bitti sayılan hüzünde tek renge gidiş
Ufku siyaha boyalı yollarda ölüm
Alınmışı verilmişle sessiz bitiriş
Her günü farklı bir insan sırda gördüğüm

Dedim gonca misaliyiz, başka şans hiç yok
Bir kez ve şafakta açar, tekrar açılmaz
Sonbaharı kadar solgun, sırt pek,karın tok
Toprağın çağrısı kesin ne çare kaçılmaz

Yokluk varlığa müsavi, varlık yokluğa
Gündüz gecenin âşığı, sevda vuslatsız
Anlamsız savaş nefesle, ne olacaksa
Ve yolculuk sandukayla atsız pusatsız