Sanki Güz Gibiydi

Sallanır
Yürek vuruşlarında
Daralan
Dem dehlizlerinin tonozları

Sorgu arenasının
Üslupsuz baskıları
Oturur sıkılgan sekilerde

Gün
Kızıl saçlarını savurunca
Hüznü düşer
Bulutlar ardına

Beceriksiz tutuşur
Titrer çerağ
Titrer köhne dokulu
Üç koluyla ahşap şamdan
Gölgeleri sahiplenir karalar

Sonrası
Sus
Ve yürür ardı sıra hasret
Farkında olmadan
Eli avucunda
Hengameli günün yok oluşunda

Kanatlanır gönlünce
Yosmalanan
Arsız dudakların
Tutkulu iniltileri

Solgun güz sarısının
Ceremeli kolyesi
Salınırken gerdanında
Asumandan sükun dilemek nafile
Fırtına dolu dizgin

Hercai adımların
Sabırlı rüyaları
Bağrında bir tutam tuzla
Sığındığı
Cennetin terkinde
Geliyordu
Cehennemin yüz üstü duvağı