Sanrı

Birlikte koşacaktık
kıyısında mutlulukların,
beni ilk gördüğün andan itibaren
sonuna kadar gidecektik ömrümüzün.
Yarınlara aynı şarkıyla uyanacak
"Life and Death" ölümsüz şarkımız olacaktı.
Şiirlerim biraz sen, biraz ben kokacaktı.
Sen yürüdükçe yolunda
ben takip edecektim seni.

Büyüdüğümde ise
ben yolumuzu gösterecektim,
sen elinde harita, doğru yolu bulacaktın.
Yarımdan hep "bir" olacaktık.

Birlikte doğmuştuk oysa,
Aynı filme heyecanlanmış.
Aynı şarkıda mutlu olmuştuk.

Aslında biz,
sanrıların mahkumuyduk
ve
yalnış yollara savrulduk.

Bilmediğim bir yerde
tütüyor sigaran gündüz gece.
Bense savrulmuşum
dünyanın bir köşesine.
Ne sana ulaşabiliyorum,
kendimden bihaberim zaten.
Yapamadıklarımızı yazıyorum
sarı sayfalara,
yapacak olup da
başaramadıklarımızı.
gözyaşlarım en güçlü kelimeler oluyor,
dolduruyorum sarı satırları.

Ben, onun kadar güzel sanrı görmedim,
bu son cümleyle yırtıyorum
tüm sararmış sayfalarımızı,
sanrılarımızı