Sara Rozaya Mektuplar-4

Aklımdan onca yükü kaldırırken gözlerin
Umudun yelkenine fora diyesim geldi
Kalbime hançerlenmiş geçiyorken sözlerin
Ardından zavallıca gitme diyesim geldi

Unuttun bende kalan yaralanmış kalbini
Yerlere yeksan oldu üçün beşin vefası
Soluksuz çöle döndü kuruttuğun kalbini
Gülleri donatıyor gecelerin sefası

Sara dedim rozaya ucu güllü mektuplar
Ulaşmaz sevdiğine kınalıdır sancılar
Yürek postacı olmuş kaçırıyor mektuplar
Ölüm kurtuluş olur gönüldeki hancılar

Giderim saçlarımda adın gizli sevdalım
Gözlerim küle döndü ağlamaktan yaralı
Bahara çiçeklendi dallarında sevdalım
Aşkın mor kapıları ölene dek karalı

Yastıkla yüreğimi kanaviçe kalbine
Sözlere gelin teli betimleri duvakla
Sarı gülleri işle kanıyorken kalbine
Çürüyen yerlerimi merheminle dudakla

Son kez indir başını güvercin heybesine
Rüzgarı avuçlayıp ellerinle sımsıcak
İnadı torbalayıp muştula telvesine
Aşkı acılara sar vicdanında sımsıcak

Sara avuçlarından rozaya çıkacağım
Güneşi günden çalıp geceyi yakacağım