Şarabad

echel olsam zamanda yerlere dökülsem

bu zamanın izinde mahşer grisine dökülsem

ecramin perdesini indirsem bir yokoluş görüp

edna olup bir sıçramayla göğe dökülsem

inhirafim umutlarda yaşamım absürd saçma

bir kızgınlık anı olup mehrulara dökülsem

muteber bir nesne değilim ağımda balık yok

hüzün olup ruhiyyatla erdemlere dökülsem

güneşi kırbaçlıyor deniz aşk yok bu devr i rumuzda

canın emri olur yüzümde kirimle tevlide dökülsem

tezahür oldum ben bu zamanda yine de ümit kalpte

ömürden sıyrılıp o mesruk benliklere dökülsem