Şarap Tadında...aşık Olmak Bi Yüreğe

aslında hersey garip bi kimsesizlik iç güdüsüyle başlamıştı..
sessizliğe gömülmüş odasında,kalbinde kopan fırtınalarla göğüs göğüseydi işte!
ne yapmışta becerememişti yüklendiği aşkı taşıyabilmeyi?
körpecik ruhu değilmiydi ya ona bu kadar cesaret veren?
hani dokunduğu yer kanardı?
hani her kanadığında yaralarını kendi kendine sarardı?
neydi yanlış olan?
allah aşkına yine neden başaramamıştı?
......

sandığının içersinde yılar öncesinden kalan saklı sevdaları vardı..
sanki eskilerde koskocaman bi aşk yaşamış,ruhu yara almıştı!
şimdiyse ruhunu yaralayan o adamı arıyordu işte..
sanki beyninde şekillenen o ütopik aşk
yerleştirmeye çalışıyordu gördüğü her siluete...

çocuktu hala kalbi...
dokunsa birileri sanki elma şekerinin peşinden gidipte alamamışcasına
çöküp dizlerinin üzerine ağlıyverecekti....
verandasında yaşlanmış,şarap tadında eskimiş,eskidikçe lezzetlenmiş bi kadın yatıyordu
göğsünün tam ortasında!
karar verememişti belkide...
büyüyebilmekmiydi asıl olan
yoksa parkta ruhunu oyun oynamaya bırakıp
düşüp dizlerini özgürce kanatabilmekmiydi?

.....

ASLINDA HERSEY....
BÜYÜK BİR YANLIZLIKLA BASLAMISTI....

ASLINDA HER YANLIZLIK
SARILMASI KOLAY OLMAYAN BÜYÜK YARALAR BIRAKMIŞTI....




kasım 18,08