Sardım Seni Gözlerime

Rüzgarın önünden kurtulan bulut
Anlat yaşadıklarını güneşin renklerine
Acının ömrü tüketen tuz ruhu olduğunu
Uykularımı bölen düşler gibi
Sinsin yorgun sessizliğime yar kokusu...

Suskunluğun kanatırsa rüyamı
Yaşatmak için seni
Ölümü göze alır gözlerim
Adını anan dudaklarıma batar kara çalı
Yeşili hissettirmek için
Çölde kaktüse yağmalısın
Mevsimler gibi aktıkça akmalısın
Delice...

Bitmesin diye bu aşk sardım seni gözlerime
Daldıkça daldım gökkubbenin mavisine
Mavı yeşil oldu sular
İçtikçe susadı seni anan dudaklarım!

Zamanın zülfü siyahına karışınca hayalin
Yalçın dağlardan uçurmalıyım turnaları
Tebessümün küskün ışıklarını sarmalıyım
Tutunmalıyım fırtınalara

Kanadı kırık martıların dalgakıran sularına
Adımı koysa da sonbahar
Susmayan şarkı olup dolanmalıyım diline
Gün batımı dudaklarına kilitlenip
Sabah gibi doğmalıyım her siyahında...

Nurten Tarım