Sardunya

giderken;
ben dönene kadar "sardunyalarıma iyi bak "demiştin


yine sardunyalarını suladım bugün...
dallarına hüzün değmiş
ne pembesi pembe
ne yeşili yeşil..
en az benim kadar özlemişler seni belli

bir baska dönmüşler yüzünü günese
sırtlarıını balkona yaslamıslar yorgun,huysuz...

gittiğin günden beri
yüreğimle sardunyaları yan yana koyuyorum balkona
yalancı güneşlere dallarımı açıyorum
kendi kendime suluyorum köklerimi..

usuldan ayak seslerin,kapıyı yavasca örtüşün bile
bastırıyor sessiz çığlıklarımı...
ensemde nefesin...
ve kirpiğimde emanet edip gittiğin gecikmiş gözyasımla
sardunyaları suluyorum...

sonra koskoca bi askın geride bıraktığı enkazın altından
çıkmaya calısıyorum var gücümle..
gidişini aklıma getirip
her dolusunda gözlerim
sardunyaları suluyorum...

kokusu burnumda tüten
ruhumu yaralayıp
olduğu yerde bırakan adam...

...
sen gideli çok zaman olmus
o gün bıraktığın yerdeyim hala
ve birgün döneceksin umuduyla
sardunyaları suluyorum....