Sarı Yapraklar Savrulur Kışın Karlı Sularında

Dilimin ayaz gecelerinde
ruhumun en bahar mevsiminde
yürek sularım nehir gibi ç/ağlarken
sensizliğin deminde mezara gider gelirdim

yabancı
yaban
yabanileşen aşkın meşkin halayı vakitsiz günlerimin
sürümlü tarlanın iz düşümleri
nadasa bırakılan toprağın yaban çiçekleri

gülüşü şirin tatlı acı hüzünler savururken
gülüşlerin hoş bir umuda kucak açmişa benzerken
seni görmediğime yandım külleri savrulur rüzgarlarda

hep kış mevsimine rastlıyor
oysa bahar çiçeklerine kandığım
gerçekti yalana dolana savrulan umutlar rüzgara savruldu

o şiirlerindeki vurgulu candan yürek yürüyüşünle
yaralayan özdeğişlerin hepsinde özden bir sevdaya koşarken
çölün tekli bir ağacın dalında asılı bıraktığında
umutulmuş bir avareydim yurdumun en güzel tenha yerinde

sürümlü silikliğin sularına
silinen
zülme kol kanat hüküm sürer mi
devran
kalır mı dost cana

kostun yarası derman olur mu
bilmediğim zamansız sevdalara bir ömür biçilir miydi
hep sorular yarım kaldı yürek sularımda

yeniden geçmişe açılan güllerin sularında b/akan tomurcuk açmış çiçekler
güneşinle açar mı gülüşleri gül yüzlü baharlarda
açar mı ilk bakışlı gülüşlerine yolun sonu göründüğünde biter s/anardım

yeminle
son harfin ilkine
son görüntü ilkine düştüysen
artık hatıralardan arta kalan tek şey acıyan gülüşünle

tek yorgunluğun en son şiirlerin bedduası bozulduysa
sil baştan savrulan yürek sularım kuruduysa
inatın deryası denize b/aktıysa
hülyasına
iş güzarlığı bir aşkın en son durağında avere günlerin
derin sancılı acıyan umutları fırtınalı rüzgarlara savrulurdu

bir bahar mevsimin deminde topladığım
bir gamzeli güzelin gülüşüne kaldığım baharı çiçekli günlere
bir nefes bin umut beslerken
seni sen olduğun için sevmek güzel olsa da
yokluğun
acı kedere savrulurken ardında savrulan sözlerin

deprem yıkıntısı enkazınla yürek sularım bakmadı başka baharlara
sana olan ilkimlerin tortusu sevdalar beslerken
yabana
yabancılığına soyununduğun sözlerine inat
kimliksiz azat olan bir savaşcıydım
sana benziyen tüm güzelliğin ardında koşanların sessizliğe dahil değilken
yoruldum sabırlarda körlüğün deminde

gözlerindeki yaşlar b/aktıkça yeniden doğar mı sanmıyorum
bıçak yarası kavgalarım olmadı

acıyan sözler
kanayan sözcükler savrulurdu her bahar çiçekleri
gözlerimle kanayan yaşların renkleri umutlu b/akıştı
sana olan şiirlerimin
dökülen yaprakları sonbaharda sarı sabahın sarı yaprakları
savrulurken
gözlerimde yanardı alevli ateşli sözlerinde
sarı yapraklar savrulur kışın karlı sularında

sana baktığımda dona kalmış gözlerinde savrulurdum
her baharı kış olan mevsimlerde...

20*08*13*Karataş*

**kostun: almaca da ücret manası..**