Sarıkamış Gazeli / Efsuniyet Abidesi Bir Minik Dil Kıvamı

Dağlar derhun bir iştirakla boğarken dirileri
Gılgamış boylarında fethi yad! oldu işgilleri!

Hala o elim hatıralar canlanırda loş perdede
Sürecek ab-ı hayat, ateşler yakar yürekleri!

Çarpıp durdukça sıcak yürekler soğukta bir buhar gibi
Kırk yılı bir günde geçercesine akladı başları kar tipileri!

Nasır tutmuş insan hörgücüne davası kadar büyük
Top, tüfek koymuş taşıyor feryad-ı vatan müridleri!

A Acemşah!, a Geylani! , bana gazelde cananı tutmuşcasına yazmayı hatırlatır
Sarıkamışta sancağı tutan avare millet elleri!

Ve sonra soğuk, sarıkamış dağlarına bir saray bahçesi gibi diker!
Omzunda tüfekle yatan, dipdiri asker heykelleri!

İşte o günden mütevelli, hala basarda ayak
Cennetten bir bahçe görür, bastığı çorak yerleri!...