Sarışın Yarim

Sarı bir sonbahar sabahı,
Sarı benizli bir çocuk geçti,
Sararan yollardan.
Sarı bir yaprak gibi
Sararıp düşecek beşerdi,
Sarı sonbahardan.

Sarı defterimde bir not,
Sararmadan yar, çabuk gel;
Sapsarı oldum, düştü elim kolum.
Sarı altın rengi zaman, vurmakta kalbime
Sarı sevgiyle çıktım,
Sarı altın gibi ümitlere.

Sarı bir taksi geçti,
Sarı bir ışıktı durmadı,
Sarardım sarsıldım, varamam diye,
Sarı bir korku içimden aktı.

Sarı taksiden,
Sarı laleler almak için durdum.
Sarı çiçekleri alırken,
Sarı sepetinden;
Sarı sarı gülücükler bıraktım,
Sarı çiçekçi kadının,
Sararan, emek veren ellerine.

Sarı yer yakınları,
Sarı toprağın olduğu,
Sarı dervişin gezindiği yerdeyim.
Sarı çiçeklerin bezendiği yolda indim,
Sarı taksiden.
Sarıydı her yer: sağım solum.
Sarardı yüzüm, gönlüm
Sarı bir yar içindi
Sararan içim dışım.

Sarı evin,
Sarı panjurlarından sarkmış
Sarı çiçekler selam verdi önce
Sarı kapından girince
Sarı bir güneşti, gördüm.
Sarı Saçları akmış pencereden
Sarı bir huri sanki.
Sarı saçlarımı deli gönlüne bağla
Sararmadan benzim haydi gel diyor,
Sarışın ela gözlü yarim,
Sararsın birlikte ömür yaprağım.

(Eylül 2010 İstanbul)