Sarkar Tepeden

çivit mavisine mi benzer
senin yalnızlığın
arapsaçından karışık oysa
kıvrılmış iç içine
sarkar yinelenir tepeden

yeşil yaprağında
ulu çınarın gölgesi
buz gibi esintili serin
kökü derinlerde
sarkar kozaları tepeden

insan insanı hayınca
nasıl öldürebiliyor
kalem tutacak elleri
niçin tetiğe basıyor
sarkar namluları tepeden

yürekler kanıyorken
bir yanım yanar
bir yanım buz kesiğiyle donar
felç olmuş sanki
sarkar bıyıkları tepeden

serçeler terk ederken bahçeyi
yarına sözleşmiş gibi
doluşurlar sabaha
yüreğinin kömür karası
sarkar dumanıyla tepeden

2206105denizli