Şarkı Söyleyen Kadınlar

Yürekleri sığ bir denizdir ne gemiler gelir de geçerken

hevesleri kursaklarında oturuverirler karaya

ne mal’a telaşları vardır ne mülk’e gezseler ya ülke ülke

hayat aşkın bittiği yerde sonlanır masumiyet dudaklarında

en gizli hazinelerini krallardan saklar bir inada bir murada

aksini bulur pespaye çirkin surat korsanlara verirler

saçları dolaşık bahtları karışık yavrulu yavrusuz

yürüyen duran oturan kalkan lakin illa ki şarkı söyleyen kadınlar

umudun seher meltemi gibi yaz sabahlarına sıcacık uyanırlar

bu kışta bitecek nasılsa dönecek gök yüzümüze telaşlı kırlangıçlar

adam olmanın birinci kuralını deyivereyim mi sizlere

yaşamaktan bir netice çıkartmak istiyorsanız ‘’O’’ kadınları dinleyiniz

sonra yüreğinize sorunuz masallarınızın kahramanlarını

anne anne sözleri kulaklarınızda çınlayacaktır

hatıralarınızı öldürdüğünüz gecelerin sabaha ulaştığı anlarda

güvercinlere ekmek ufalayan menekşe gözlü kızınızın

kırmızı başlıklı şapkasını çalacak diye peşine düştüğünüz hain kurdun

yüreğini yumuşatabilecek güç kadife seslerindedir ah o kadınların

şarkı söyleyen kadınlar geçip gittiler dünyamızdan

uzun zamandır suskun şiirler yazıyorlar hayata dair ve artık gülmüyorlar

oysa karıncanın kalbi kararınca güneşe doğru yürür ağır aksak

kafası karışsa da ayakları karışmaz yol onu doğru yuvasına götürür

çekirdek kabuğu taşır kendiyle yarışır bakmaz ardına

zalimlerin zalimliklerini vurmalı birileri yüzlerine yüzlerine

zamanın kırbacı şaklarken daha bir hızla yüzlerimize

hayallerimizden koşarak gelen çocukluğumuz tutunur eteklerine

uzun topuklu papuçlarından düşmüşlerdi henüz gençlik varken yanaklarında

sonrası malum hatıratlar herkesle beraber yaşanmışlık

şarkı söyleyen kadınlar tanıyorum ak pak bütün güzellikleriyle karşımda

şimdi saçlarına düşen aklara inat rüzgarlara karşı duruyorlar uzun zamandır susuyorlar