Sarmaşık Gülüm 1

Gel diyorum
hasretine kol gezen
ayaz geceler var ruhun düşkünlüğüne

ısık sal
gönüldeki kanayan yaraya
b/aktına ferman yazıldıysa
düş yolların kahrına gözlerin yansın uzaklara

git desem
uzak bir şehrin gün batımı yok artık
akşamları düşerim sonsuzluğun mevziline
hayalin yaşar içimdeki sen gecelerın aydınlığına

dizilir yollar karlı bir kış gecesinde
beyaza bürünen karlara
kaşan umudun ışıkları aydınlık güne say

yokluğuna sarhoşum
sensizliğin kor gezer içimde
her seni düşündükçe hazretin kol gezer yüreğim
buz denizine düşer yolum
kara çadır kurulur her seferine

şimdi ben seni gördüğüm bir an
yokluğun düşüyorum yollara
üşürüm gözlerine soğuk ayazın sabahına
elim sıcak ikliminde kalkar yürür
bir ayın ardındaki baharın bahçesi kırmızı güller kokar özleminle

bir bahar mevsimi kadar taze umutlar toplarken
ısınır ellerim soğuk kış geceleri bahsız gönlümün tukusu
en güzel yerinde yanıyorsun alevinle yüreğimin sularına

aydınlatan ışığınla bulutların mavili görüntü
tomurcuklandı her yer bastığın yerler ruhuma gül kokusu
çieklerin ömürüne karanlığın gecesi üşürüm sensız gecelerde

sıcaklığın rojdası vurur yüzümün hüzünlerine
belki zaman
belkide gönül ister umudun mavili gülüşünü

seni yazdım gönül defterine
şevkin vurur gözlerim seni

acıyan yaralarımla koş koşabildiğince
her uyanışım seninle sarhoşken
sarmaşık güllere bezenmiş en son sevda yemini....

11*11*14**