Sarmaşık Gülüm 1

Gel !
hasretine kol gezen
ayaz gecelerim var yarını bekleyen
ruhun düşkünlüğüne ısık s/aç
gönüldeki kanayan yaralarıma derman

b/aktına ferman yazıldıysa
düş yolların kahrına gözlerin yansın uzaklara

git desem
uzak bir şehrin gün batımı
akşamları düşerim sonsuzluğun mevziline
hayalin yaşar içimdeki sen gecelerın aydınlığına

dizilir yollar karlı bir kış gecesinde
beyaza bürünen umutların
ak günlere görünse yokluğuna dolmuşum

hep gözlerim arar seni yollarda
ve dolaşırım sokaklar bomboş loş ışıklı geceleri
sensizliğin kor gezer içimde
hasretine düşüyorum buz denizine

şimdi ben seni hayal edince
bir an yokluğun dayanır yüreğime
düşünürüm
üşürüm gözlerine soğuk gece ayazında

elim söğuk ısıt ellerinle
sıcak ikliminde kalkar yürürüm
hep sayılı ayın ardında baharın güneşli sabahı
bahçesi kırmızı güller kokar özleminle dolan gözyaşım

bir bahar mevsimi kadar taze umutlar
soğuk kış geceleri bahsız gönlümün en güzel yerinde
yanıyorsun alevinle yüreğimin sularına
aydınlatan ışığınla bulutların mavili görünen semalarına

tomurcuklandı her yer bastığın yerler
ruhumda güllerin kokusu
çieklerin ömürüne karanlığın gecesi
üşürüm sensız gecelerin sayıkladığım anlarda

sıcaklığın rojdası vurur hüzünlü yüzlere
belki zaman belkide gönül ister yorgun gözlerine
bilsen koşardın yolların karlıda olsa
nazlı baharıma ne yağmurlar düşer toprak kokusu
gördüğüm anlara yanarım alevli gözlerle

her isine seni yazdım gönül defterimde
acıyan yaralarımla koş koşabildiğince
gözyaşımı içime aktıkça...
gözlerim seni arar yollara yağan yağmur misali...

11*11*14**