Şaştı Şaşacak Zorbam

geldi geçti gençliğim hiç bir şey anlamadan
aldı götürdü benden kömür denilen türden
sildin süpürdün tenden acır poyrazdı yeldi
nerden geçtiğin bilmem çekip çıkaramadım

soğuğun mosmor kaldı yanağımda kırmızı
taş yürekli yoldaşım tutmadın boş elimden
aramızı bulmadan dağlardan bulut doldun
yaylalardan dolaştın yanımda yok arkadaş

yıldızlardan döküldü çakır ayaz soğuğun
titrek kaldı karanlık gecelerden donduğum
bıktım usandım artık diken çuvaldızlardan
sunduğum sevgi acır yılanın kıvrımından

ay yüzüme bakmadı gülün yüzüne kuşluk
tarhana kokusuydu tahta kaşıktan kalan
boşluk bulunca daldı sinsi gecelerde kuz
yerime yurduma bak hiçte daldığım hana

özler toprak koynuna doluşan yağmurları
gördüğümde görmedim bereketin zamanı
bağlarda gazel döktü geldi geçiyor gözler
amanı gediğinden şaştı şaşacak zorbam

010211denizligülçeçaprazlama