Satmışım Anasını Dünyanın

Satmışım anasını dünyanın kimselere sormaksızın
Bir pavyonda üç beş lira eder etmez bir vaziyette
Babasının adı hayatmış yapıştı yakama bırakmaz
Geri ver diye yakınmakta yüzüme
Belamı bela gece gündüz ardım sıra takipte
Eş dost yalvarır bırak gitsin diye
...
Bırakmam!
Çok çektirdi bana içindekilerle
İnsan diye geçinen hayvan yüreklilerle
Kimisi hançer oldu saplandı sessizce yüreğime
Kimisi kalp yarası diye hala canımın içinde
Bırakmam bırakıp da kendimi ateşlere mi atayım
O masa senin bu masa benim kendini satsın
Ne hayrını gördüm ki insaf edeyim
...
Ulan ne arkalı kabadayıları varmış bu dünyanın
Kader gelir racon keser iki elim yakanda diye
Hayat zaten tepe takla etmiş vaziyette
Dertler evladıymış akrep misali sırtımda iğnelemekte
...
Bırakmam satmışım bir kere anasını
Bir bulsam avradını bile satarım gam yemem
Yeni yeni keyiflendim ne işim olurmuş
Dertle kederle
Ben buyum arkadaş yolum bu
Ne yarını bilirim ne dünden hesap keserim
Beni delimi sevdi de salıvereyim dünyayı
Varsın kendi kendini pazarlasın ite kopuğa
Ben sattım bugün olsun yine satarım anasını, avradını

25 Ocak 2010 221 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar