Savrulursam

ya ben
bırakıp küllerimi
rüzgârın kamburuna
gözlerimde yarı sönük kıvılcım


savrulup kör topal
eski bir şehrin enkazına


yakarsam hikayemi
yanarsan yeniden


vapurları kör eden mendirekteki mum misali
kaçışınca küpeştelerdeki esaret
kuş gözlerini kör eden yangın olursam


yağmursuz iklimlerde
tutuşursa dağlarım
çıplak kalırsa kayalıklar


ayaklarımda tarifsiz nasırlar
acımı damıtırsa korlaşmış meşeler
nüzul düşmüş dizlerimin bağı boşalırsa
kaçarken gırtlağıma basan dumanlardan


yanarsa son kemiği kaburgamın
ya kızılca kıyamet olursam



zifrini yutup
gecenin



ya da ben
bırakıp küllerimi
rüzgârın kamburuna




savrulursam
çiçek tozları gibi
hazan ortasına ...