Sayfa Yedi

Aşk ben seni sayfalara bıraktım;







Affet beni sırat
Aşka düşecek bir uçurum yarattım kalbimle
Ömrün mahşerini yok ettim / hüzünle


İç sızılarını öptüm dün gece
Sessiz bir düşman olsam da yabancılığımıza
En dost
En masum
En uzak yaşlarımla kokladım toprağını
Issız bir limanın gizlediği yolculuklarıma ekledim o anları
Cam kırıklarıyla yırttım sana dair tüm kızgınlıklarımı
Adım adım girdim dünleri külden yangınımın orta yerine
Tekrardan
Tekrardan yandım

Yağmur diniyordu
Yabancı bir uykudan geriye kalanlardım


Affet beni sırat
Aşka küsecek bir yankı yarattım kalbimle
Ruhuma ulaşan eşsiz her sese kapılarımı kapattım / gerçeğe


Çıkmaz sokaklarını yıktım dün gece
Yalnızlığına ulaştım
Kıyıları döven bir okyanus asiliğiydin
Maviliğini yitirmiş
Meltem esintilerine uzak
En dilsiz
En mahkûm
En özgür yaşlarımla yalvardım yabancılığına
Sürükle bu zamansızlığı en içlerine dercesine
Adım adım bıraktım dünleri rüzgârına, savurmadın
İzledikçe tekrardan
Tekrardan yandım


Yağmur diniyordu- Sebep oluşlarındım


Affet beni sırat
Aşka aşk katacak izleri tüm kalbimle boşluğuna bıraktım



Söz çıplaktı
Aşk yangın
Ruh çırılçıplak
Yumdum gözlerimi / öptüm hüzünlerini / gecelerini de özgür bıraktım ...