Sayılı Gün

Askerliğin başlangıcı gibi birde bitişi olmalı..
Tıpkı dün giden Erkan abi gibi..
Tıpkı hayat gibi..
Her gülün bir gün solması gibi..

Hiç bir şeyi kafaya takmaya değmez bu hayat..
Nerde dert, keder varsa orada gülmek olmuştur bayat..
Gecelerim puslu, gündüzlerim ise pek bir sakat..
Şafağım karanlık, umutlarım ise vermez ki hasat..

Her geçen günde biraz daha soğuyorum bu hayattan..
Ama güneş vazgeçmiyor yeniden doğmaktan..
Gözlerimde vazgeçmiyor ağlamaktan..
Ve ellerim titriyor, sana dokunamamaktan..

Sayılı gün çabuk geçer dediler..
Ama sayanı da görmezden geldiler..
Hiç sormadılar ve hiç düşünmediler..
Nasıl bir özlemdir bilemediler..

Umutlarım ne kadar kırık olsa da..
Düşüncelerim bir o kadar olgun..
Her ne kadar yanımda olmasan da..
Gözlerin rüyalarımda, ellerin avuçlarımda..

Şimdi sadece gün sayıyorum..
Başka bir çıkar yolu bulamıyorum..
Ne kadar da uzakmışsın bana..
Araya hasret girdikçe anlıyorum..

Her şeyin bittiği gibi buda bitecek..
Özlemlerim sona erecek..
Ne kadar değişirim bilmiyorum ama..
Eminim ki hayatım çok değişecek..

Buruk bir sevincim var bugün..
Düşüncelere de vurdum sürgün..
Aklımdaydın ya hani geçen gün..
Unuttum işte, senin de kalbine dolsun hüzün..

Ellerim titriyor, avuçlarım terliyor..
Nedendir bilmiyorum sol yanım acıyorum..
Severken sevilmemek denir o yâr bunu hiç bilmiyor..
Acıyor işte sol yanım anne, hem de çok acıyor..