Şeb-nem Kapısı

/Damarlarıma sığmıyorsun artık hayat;
Oysa ben sana, Yusuf'un gömleğini giydirmiştim/.





I/


Vesveseni Ninova'ya ne vakit sürgün edeceksin
Yunus'un gözlerinde sallanacak 'balım' ruhlu ak güvercinler...



nefsin /zulmetin -dalga kıranlar dolanmış boynuna
idam sehpası kurmuşsun bahtsız gürgen ağacına
gök kubbede esiyorken hürrem-i süreyya
şimdi bir yıldız kaydı arş-ı âlemden
'yemin' vurgunu yüreğim düşecek avuçlarına
sakla;
bir tek sende yaşayacak!


II/


yine;
yüreğin 'sota'sında depreşir çılgın bir havari
vuslata koşarken ayrılığın son geçen baharı
sen ırmaklı kip'lere pusu kurmuşken zamanı
sığ sularda boğuluyorum gamzelerinin
hasretinde yağan nemin


III/

küçük ellerim anne buğusu salar yüreğine
ıslatırım ağustosta har olan çatlamış dudağını
yüzünde muzip bir gülümseme
dilin huşu ile duada
biz kokulu anlara takılır usumda ki olta ya
çekmeye korkuyorum
kanar damla damla
yokluğun


IV/

ve ...
bir keşmekeşte
kirpiğine düşerken kızıl güneşin şavkı
hazanı sularım papatya rengi saçlarından
'saîr' ateşler yakarım kınalı dağlara
od düşünce gecenin yüreğine

işte!
ben, tam orda
açtım Şeb-nem kapısını
bismillah...