Şefkat Toprağı

acıyla yarılsa göğsün
paralasa da seni hüzün
bize hiç belli etmedin
yıllarca ağu içtin
dudaklarım bal dedin

göbek bağım
asıl sen giderken koptu
senin aldığın her nefes
yaşam için bana bir umuttu
denizim sendin oysa
güneşim ayım
sen varken parlıyordum
şimdi gök yarıldı boşluğa kaydım

sen değil,ben değil
toprak bastı bağrına
karanlıkta yattıkça
gidiyormu seninde ağrına
şefkatli mi senin gibi
söyle bana
acıtıyormu canını
dikenler batıyor mu ruhuna
gözümün ibriğinden
bir kaç damla akıttım
korkma anam
tuzunu zehrini,kalbimle damıttım

ayaz mı,zifiri mi kabrin
ben sağ iken anlamadım
abğışla
şimdi biliniyor kadrin

ey saçları cennet kokan anam
yüreği engin,kalbi zengin anam
iyi huylu,eli cömert,melek huylu anam
şefkatiyle huzur versin toprağın
çünkü sen çok şefkatli bir anaydın
bense sana benzemeye çalışsam da
arpa boyu yol alamadım
neden mi anam
kaderin çıkmazında tıkandım

senin başarın
senin azmin
senin sabrın nerde?
ben ben olamadım
sayıklarım bak hala olduğum yerde..