Şehir Öküzü

Kurdele bağlıyormuş öküzün zelvesine
Ya ben köyü unuttum ya bu şehir öküzü
Kaç dilekte bulunmuş kahvenin telvesine
Topraklar çatlar oldu gülümsüyor gökyüzü

Eksilmiş bir tarafı tımarı edilmemiş
Evini unutuyor çok iyi güdülmemiş
Dana iken peşinden fazlaca gidilmemiş
Cahil mi kaldım acep buda şehir öküzü

Yıpratıyor eşini boyunduruk kırılmış
Zelvesinin uzuna çifte çapa gerilmiş
Bizimki kırmış ipi meyhanede görülmüş
İnsan olmayı bilmez buda şehir öküzü

Çifte götürsen hani pulluğu tekmeliyor
Koyuna özenmiş ya narin narin meliyor
Tereni görmüş sanki melül melül dalıyor
Biz Köylüyüz gardaşım sense şehir öküzü

Adın Şeref olunca şerefin firar etmiş
Ar namus ve edebin onlar zaten terk etmiş
Şu şehir belasına insanlığın da bitmiş
Cart curt çiğneyip durma çıkart sen şu sakızı

Hani erkek olsaydım ana avrat başlardım
Ağzın burnun kırılır ben o zaman boşlardım
İtin yal kazanında çevirerek haşlardım
İnsanlık bende kalsın var git şehir öküzü