Şehit Annesi

Şehit annelerinin yanmış yüreklerini,
Saygı ile eğilip öpmeli ellerini,
İnleyerek ah oğlum diyen o dillerini,
Vicdanları sızlatan ahlar yerde kalır mı?

Yüreği içten yanar duman dışa yayılmaz,
Bakmayın öyle durur o yaşıyor sayılmaz,
Allah'a teslim olmuş atom vursa ayılmaz,
Oğluna kurşun sıkan eli sağlam kalır mı?

Canının bir parçası şehit oldu dediler,
Şehit anası diye bir de plaket verdiler,
Nice fidan boylular kefeni giyindiler,
Akan gözyaşlarından kuru yerler kalır mı?

Kimisi sözlü gitmiş, bekliyor sevgilisi,
Cephede kaldı eyvah! Nişanlısı, evlisi,
Kara haber yetişti ne yapacak velisi,
Dünyası zindan olmuş, ömrün tadı kalır mı?

Hayır duanı alıp cepheye giden oğlun,
Duam seninle dedin, kopmasın elin kolun,
Sımsıkı tembih ettin mayın döşeli yolun,
Kalleşin yüreğinde hiç merhamet kalır mı?

Yavuzoğlu diyor ki: Ey şehit anaları,
Dua ile yolladık biz cennete onları,
Kim size acı verdi, perişandır sonları,
Allah'ın adaleti tecellisiz kalır mı?

27 Nisan 2007