Şehre Hitap

Şehre Hitap





Ben hayallerimin rengine vurgunum
Yaşamadığın anılara
Söylemediğim türkülere
Ayak basmadığım dağ başlarına
Terkettik bu şehri hiç acımadan
Kalbimde büyüyen yalnızlık ve ben
Hiç veda etmeden aya , yıldızlara
Her kayıttan azade
Her bağdan uzak

* * * * * * * * * * * *

Aşina olduğum renkli simalar
Silinip gittiler zihnimden bir bir
Ne öfkem ne kavgam fayda vermedi
Sinemde sükun
Ketum bir eda
Yenik düştüm soğuklara
Beni mağlup etti bu dev caddeler

* * * * * * * * * * * *

Ne kadar severdim martı sesini
Vapur düdüğünü , deniz rengini
Gecelerin sakin sessizliğinde
Yüz yüze geldiğim tatlı meltemi

* * * * * * * * * * * *

Dost idik bir zamanlar seninle dost
Ne çabuk darıldın düşmanım oldun
Hani bütün diller İstanbul derdi
Çiçekler keyifle göğsünü sererdi toprağa
Her sokağın dargın , her evin küskün
Koca şamar oldun indin yüzüme
Hey şehir nedir bu sitemkarlığın ?
Anıların bile tat vermez oldu

* * * * * * * * * * * *

Şimdi firak sularındayım çok uzakta
Güneşin gözünde battığı yerde
Pınarın çağlayıp coştuğu yerde
Hüznün odaklaşıp şevkin gittiği
Vefanın isminin bittiği yerde
Duy beni ey şehir !
Duy beni !

* * * * * * * * * * * *

Hayallerimin rengine vurgunum
Göğün görmediği güvercinlere
Suyun ermediği damlacıklara
Dilin bilmediği yakarışlara
Tüm azalarımın felah bulduğu
Gözümün feryadı ağlayışlara
Ben hayallerimin rengine vurgunum...

k.arslan gazioğlu

Ocak 1994