Şehriyâr

Geçmişe gider bu kervan,
Sahte gülüşlere saklanmış,
El değmemiş nice acıların kıyısına,
Yüz sürülmemiş nice aşkların kuytusuna,
Her daim aciz kalmış vefalı yalvarışlara,
Dokunmayı unuttuğum anılara,
Karanlığa gömülen kelimelerdeyim
Paranın satın alamadığı vakitlerde,
Körelmiş bıçakların gölgesindeyim...


Geçmişle döner bu devran,
Her demde bir keder gördüm,
Her kederde bir dem..
Hanemde siyah ışıklar,
Sinemde zaman şehriyâr,
Derin yaralara dokunan ahuzarım,
Varamadığım yollarda müebbet vuslatım,
Mürvetini göremediğim ömrümde,
Nimet bildiğim intihar sessizliğim...


Geçmişe yazılı bu ferman,
Lekeli amellerin yarım kalmışlığında,
Kolay anlatılan şiirler hatrına,
Tehnalarda gurbet ışıklarım sağır,
Mevsimi kaçırılmış göç çıplaklığında,
Hep aynı terane toprak damlarımda,
İçimde Yusuf’un kuyusundan çıkma,
Bir tutam sabır..
Hoyrat gecelerin koynunda,
En güzel sözlerimi sana sakladım,
En dilsiz acılarımı da sona sakladım...