Sehven Giz

Dikenli güller batardı göğsüme
Kopan fırtınada puslu dağlarım
Yıllarını yitiren aylar
Aynı kısır döngüde yörüngesinde güneş
Isıtacak bir kucak
L a v i n y a
Korlar yağıyor gök/yüzünden !


Dili yok
Konuşmaya yüzü olmayan kağıtların
Dikiş tutmaz bu firak
Duvarda asılı kaldı gülüşlerin


Maskesi düşene dek zamanın
Açığa vurmadığım gizlerimi
Dökeceğim damla damla bu gece
Dinle sevgilim


Geçmiş ve gelecek bir perdelik müebbet
Sararmış sayfalar
G-ecenin pejmürde sesi
Sinem, kuytu bir izbe şimdi


Sevgili
İncitmeden o seviyi
Bir gelinciğini sever gibi...
İşte öyle sevdim seni


Öğrendim;
Kays gibi aşkın sırrına yürek basmayı
Öğrendim
Kızgın yağmurun altında ıslanmayı
Damla damla dökülmeyi
Öğrendim...


Her damlada dökülen benim
Sırsın içimde sevgilim
A s ı r sı n