Seksenler

sokağa çıkmanın yasak olduğu
günlerin var
kapanıp evine bütün gün
özlediğin şimdi

her köşesi tarih olmuş sokaklar,
senden kalan izler
okunmuyor birgün
işte ben o gündeyim.

olmadı be bir tanem,
ne garip değil mi,
en karanlık günleri dahi insan
özlüyor bazen

ve bazen yazmayı
beceremiyorsun
ve sen
yine vazgeçemiyorsun

hüzünlü bir ıslık gibi
hiç çalmayı beceremediğin
ama hep hayal ettiğin
içinde giderek büyüyen bu sokaklar

tarlalara pamukların yağdığı
kurak bir kış mevsimi,
kenarda paçavralar uzun kavaklar
çocuk pantolonları

kuğu gölü balesini
izleyen çaresiz bir minik gibi
oturuyorsun
işte öyle üzgün.

olsun be,
ben hatırlıyorum ya
ve işte hayat devam ediyor
sen yine yanımdasın sanki bugün.

26.03.2013