Sema
Üstüme gelme Sema
Ellerim mühürlü
Yüreğimde darp izleri
Fişlenmiş hayallerim
Tel örgülerle kuşatılmış nefesim
İçimde solgun kır çiçekleri
Önce az depresyon alacağım
Sonra bilinç üstü bir cinnet
Bütün şehirlerin kanına gireceğim 
Günahlarla dolu
Sonrada kendimi atacağım
Mutlu bir intiharın kucağına
Ah Sema!
Yaşanamamış bir aşkı
Yazılmamış cümlelerle anlatıyorum sana
Üstümde bir avuç bahar kırıntısı
Yitip gidiyor
Kayan bir yıldızın kuyruğuna takılmış umutlarım 
Hani zaman hayata yürür demiştin bana?
Zaman uçuruma itmezmiş 
Uçurumun ta kendisiymiş 
Sen olmayınca
Islak susuşlar kirpiklerimde
Parmak uçlarımdan
Ruhumu emiyor kalemim
Susuyorum gece sustukça
Talan edilmiş Dünyanın 
Bozuk akorduyla düşünüyorum seni
Öyle cilveli ki günahlar
Yitip gitmiş Yusufluğum
Sadece kendini yakmış bir külüm ben Sema
Soyunuk ve çırılçıplak
Sarılsana bana
Ölüm kadar tutkulu
Umutlar kadar tutsak
Aşk kadar yasak




Teşekkürler Ahsen Hanım.
Çok güçlü bir anlatım, tebrik ederim