Şems Ve Mevlana'yı Yakan Ateştir Aşk

Yıllardır halimiz ey sevgili
''Şemsin vaveylası gibi hasret
Ve Mevlana kadar mücerred''
Kalbimizde aşka mağrur bir red
ve lakin kadere kin ve nefret
hep veryansın,
ömür hep şikayet
sonunda elimize geçense dinmez bir hüzün...

ama bitti artık, özgürüz
sevdada hür''üz
ben yaktım beni yakan doğruları kıyamet ateşinde
boş verdim gelmişimi geçmişimi
sövdüm saydım öyle sensiz kadere
artık bugünün derdindeyim seninle
hadi sen de bırak soğuk sularda yüzmeyi
aşkın ateşine hasret kalıp ağlamayı
hadi gel yanmalı artık bu ateşin ortasında
soluğu kesilipte küle dönene dek
Şems ve Mevlana misali sema ederek
neye hürmet ve de aşka şükrederek
kan kırmızı şarabın değil ebedi aşkın sarhoşluğunda
kendimizden geçelim ey gözümün nur''u güneşim
Gel etme...

bırak dünya dertlerine yanmayı
aşkı yok yere yok etmeyi bırak
günahmış, yasakmış, imkansızmış
falan feşmekan bize ne
bırak ilk kez bencil olalım sevdada
yanalım ateşten bir aşkın ortasında
ruhlarımız sevişirken şevkle
bedenlerimizin yeri toprak olsun kime ne


bırak tüm dünya iyi olsa da
biz kötü olalım bir ömürde bir defa
Şems ve Mevlana''nın aşkı hürmetine
Gel yanalım biz de o ateşin ortasında...
var mı aşktan öte....

Gel gayrı gitme.....

15 Şubat 2012
Muğla
[email protected].?~~