Sen

Sen .. sen .. sen diye başlıyorum her sözüme
Çünkü bu kalp yalnız sen diye artıyor.
Kelimelerim senle bitiyor
Sensizlik te hep senle yaşıyorum
Her yazdığım şiir kifayetsiz kalıyor yanında
İnan gözlerine her bakışım da zaman duruyor
Mekan kayboluyor ve tüm sesler sukuta bürünüyor
Kocaman dünyada yalnız sen ve ben kalıyoruz
Ve sana o kadar yakın ken sana o kadar hasret ken sana
Bir türlü söyleyemiyorum sevgimi..
Her gece saat 12 gece yarısı
Kepenk kapatıyorum hayata ve gözlerinin hayalini doyasıya yaşıyorum
Hic bitmeyecekmiş gibi hayalin den hayaline dalıyorum
Gözlerimi sen diye yumuyorun sen diye uyanıyorum her gün
Beni sevdiğini bilmiyorum... seni seviyorum...
Seni seviyorum...