Sen

Muhabbetin bal kaymağı, aşkın adısın sen,
Ummanında kaybolunan yüce bir nursun sen.
Sultanı hekimsin hem, tüm derde devasın sen,
Tarifi baldan tatlı, ol dürri yektasın sen.

Allaha dostsun hem, habibi kibriyasın sen,
Fahri kainatsın hem, resuli zişansın sen.
Alemler, hatırına yaratılan cansın sen,
Ebrarı ekberdensin, şahı mukarrebsin sen...

Nebiyi muhterem hem, şahı gülistansın sen,
Esrarlı dünyamızın eşsiz hatibisin sen.
Salihlere yoldaş hem, yetime babasın sen,
Gönüllere huzur hem, beyinlere fikirsin sen...

Ümmetini düşünen kutlu peygambersin sen,
Nazlısın hak indinde, naz makamındasın sen.
Deryayı ilimsin hem, ahlak timsalisin sen,
Ümit kuşağımızın, solmayan rengisin sen,
Zaman dursa da keşke, ansızın çıkıp gelsen...

Bu şiir Akrostij olarak kaleme alınmış olup, şiirin ilk harfleri şairin imzasını oluşturmaktadır. Bu şiir, bir ramazan ayı akşamında en sevgiliye hitaben kaleme alınmış olup, Peygamber sevdalısı yüreklere atfolunur...