Sen

sen
can
günü anlamak için
boynunu kıldan ince büktün iplik misali


şarkıllar eğrilttin
tahta örekelerde buruşturduğun ellerinle
sevaba sıvadın avuçlarını
günahı kazırken taş duvarlara


yumdun gözlerini
mavinin kokusuna

oysa deniz ve gök
birleşince akşamın mateminde
aynı şarkıları söylerdi ölmeden kuşlar


ya da yummadan gözlerini güneş
ki baharı bekleyen kumrular gibi değildi aşk ....